In maart schreef ik een blog over het afscheid van mijn lieve Heilige Birmaan poesje Lotte. Nu wordt er wel eens gezegd: “Eens een Birmaan, altijd een Birmaan” en dat gezegde lijkt voor ons in ieder geval wel op te gaan. Voor Lotte had ik Agni, ook een Heilige Birmaan gehad, maar ik had me steeds verzet om weer een raskat te kopen, totdat Lotte op de leeftijd van 15 jaar naar de praktijk kwam en de eigenaren afstand van haar wilde doen.
Na Lotte werd al snel besloten dat er weer een Heilig Birmaan in ons huis moest komen en ik nam contact op met de herplaatsingssite van de Heilige Birmaan club. Maar helaas zonder resultaat. Of misschien juist gelukkig dat er op dat moment geen Heilige Birmaan op zoek bleek te zijn naar een nieuw huis.
Nu heb ik stiekem altijd al een Heilig Birmaan kitten willen hebben en omdat ik ook ouder aan het worden ben, realiseerde ik me dat als ik ooit nog een kitten wilde, dit misschien wel het juiste moment was. Hopelijk zouden ze 20 jaar worden en dan zou ikzelf per slot van rekening ook niet meer piep zijn. En zo begon de zoektocht naar een goede cattery.
Afgelopen vrijdag hebben we Ishani (poes) en Storm (kater) opgehaald en sindsdien hebben we geen tv meer nodig. Wat is het een heerlijk stel. Binnen een dag werd duidelijk dat ze twee heel verschillende karakters hebben. Storm zit graag op schoot en is niet snel van zijn stuk te brengen, terwijl Ishani het liefs naast me komt zitten maar geen schootpoes is. Ook was Ishani in eerste instantie bang voor Jodi, onze hond, en liet dat goed merken door te blazen. Storm keek alleen met een blik van: “Wat is dat voor een raar wezen?” Ondanks dat ze dus wat sneller onder de indruk is, was zij het juist die het eerst de klimpaal beklom, het meest fanatiek speelt en als eerste besloot dat het veilig was om naast dat rare beest op de bank te gaan liggen slapen. Jodi’s staart, die vrolijk kwispelt, is ook een geweldige uitdaging voor haar en menig maal gaat ze heerlijk al spelend achter die staart aan.
Dat broer en zus van elkaar houden is ook goed te zien. Bij de fokster trokken ze ook het meeste met elkaar op, wat ook een reden was om juist deze twee te nemen. Ik wilde namelijk twee brusjes hebben, zodat ze veel speelplezier met elkaar kunnen beleven.
Heilige Birmanen zijn geweldig in het zich verstoppen en dat ondervonden we gisteravond. Maar een Birmaan baasje wordt ook steeds beter in het herkennen van aantrekkelijke verstop-plekken. Zo lag Storm boven op de (veilig gemaakte kast) en had Ishani zich in diezelfde kast op een plank rondom een foto gekruld.
Dacht ik dat ik het huis kitten-proof had gemaakt, moet ik nog wennen overal op te letten. Mijn kop Cappuccino heeft wel een heel verleidelijke laagje soja melk en ook mijn yoghurt is heel favoriet vooral bij Ishani
Wat ik niet verwacht had, was dat mijn 13 jaar oude hond Jodi zo zou opleven door de komst van deze twee kleine Birmaantjes. Gisteren ging hij zelfs achter de bal aan die ik voor Ishani en Storm gooide, terwijl ik hem dat nog nooit heb zien doen. Hij vindt de kittens prima. Je ziet hem denken; “Wat een leuk stel”. En de kittens waren vanaf dag één de baas, al was het maar door Ishani.
